توسعه شرکت های استارتاپی در گرو ورود به بورس - مجله 10 از 10

این شرکت ها نیاز دارند تا ارزشگذاری شوند، چون وقتی شرکت های استارتاپی بزرگ می شوند نه تنها به دفاتری برای کارکنان خود نیاز دارند، بلکه باید سخت افزار ها و نرم افزارهای خود را نیز توسعه دهند و این در صورتی امکان دارد که منابع مالی در اختیار داشته باشند و معمولاً منابع مالی سهامداران اولیه ای را که جذب کرده اند، جوابگوی توسعه آنها نیست از این رو نیاز دارند وارد بورس شوند تا بتوانند با جذب سرمایه و تأمین مالی اهداف توسعه ای خود را ادامه داده و خدمات بهتری را به کاربران و مشتریان خود ارائه دهند؛ در این میان شرکت آمازون مثال خوبی است. شرکت استارتاپی آمازون که در سال 1995 با هدف فروش اینترنتی کتاب، کار خود را آغاز کرد دو سال بعد یعنی در سال 1997 وارد بورس تکنولوژی محور امریکا شد، اگر به 20 سال فعالیت این شرکت نگاهی بیندازیم، متوجه می شویم این شرکت در این مدت با اینکه جذب سرمایه کرده اما هیچ سودی را به سهامداران خود پرداخت نکرده است، چرا که با جذب سرمایه و تأمین مالی از طریق بورس دائماً در حال توسعه سرویس های خود بوده و مشتریان خود را افزایش داده است.

به عبارتی این شرکت نه تنها درآمدی نداشته، بلکه زیانده هم بوده است اما با وجود زیانده بودن در بورس هر روز به توسعه خود ادامه داده است، چرا که سرمایه گذاران به آمازون اعتماد کرده و به صورت بلند مدت در این شرکت سرمایه گذاری کردند و با تزریق سرمایه آن را سرپا نگه داشتند اما این صبوری و اعتماد جواب داد و آنها بعد از 20 سال انتظار و در 5 سال اخیر چندین برابر سرمایه خود سود به دست آوردند.

از سوی دیگر اگر شرکت های مبتنی بر فناوری اطلاعات وارد بورس نشده و ارزشگذاری نشوند، در ارائه سهام خود به کارکنان خود نیز پیروز نمی شوند، به عنوان مثال شرکت اینترنتی که در راه توسعه گام برداشته است به دلیل نداشتن درآمد کافی می خواهد به کارکنان کلیدی خود بخشی از سهام شرکت را در ازای حقوق (70 درصد سهام و 30 درصد نقدی) بدهد ولی زمانی کارکنان کلیدی این شرکت به این اقدام اعتماد و اطمینان می کنند که شرکت استارتاپی هم ارزشگذاری و هم در بورس قابل عرضه و فروش شده باشد، البته این اقدام مزیت دیگری هم دارد و آن اینکه سهامداران تلاش می کنند در رشد و توسعه شرکت بهتر کار کنند تا هم سهام خوبی در قبال حقوق خود دریافت کنند و هم شرکت در بورس رشد کرده و سود آنها نیز افزایش یابد.

از این نکته هم نباید غافل شویم که شرکت های استارتاپی که وارد بورس می شوند در سال های اول ممکن است ریسک هایی را متحمل شوند از این رو نباید اجازه داد هر شرکتی وارد بورس شود؛ باید تعداد مشتریان و فروش آنها از یک عدد خاص تعیین شده عبور کند و با آمارهای رسمی ثابت کنند که حداقل 5 درصد از بازار را در این کسب و کار در اختیار دارند. بنابراین باید در ورود به بورس شرکت های استارتاپی به بلوغ رسیده و شاخص ها دقیق تعیین و رعایت شود؛ در این صورت است که می توانیم به شرکت هایی که وارد بورس شده اند، اطمینان داشته باشیم ؛در غیر این صورت باید شرکت ها به دنبال سهامداران خصوصی و تأمین مالی از صندوق های جسورانه باشند و به این طریق خود را آماده کرده و سپس وارد بورس شوند.