علت افزایش چسبندگی خودرو از طریق کنترل کشش چیست؟ - مجله 10 از 10

به گزارش خبرنگاران به نقل از دیجیاتو، کنترل کشش این روزها تبدیل به فن آوری رایج در صنعت خودروسازی شده است اما جالب است که بدانید این سیستم باعث افزایش کشش خودرو نمی گردد و از طرق مختلف و غیر مستقیم کشش و چسبندگی خودرو را افزایش می دهد.

به طور دقیق، کشش به معنی توانایی ایجاد چسبندگی بین لاستیک خودرو و سطح (برخورد مستقیم با سطح آسفالت) در هنگام شتاب گیری یا ترمز دریافت است.

سیستم کنترل کشش (TCS) توانایی افزایش چسبندگی بین لاستیک خودرو و سطح را ندارد اما می تواند با کنترل میزان چرخش چرخ ها آن ها را در حالت مطلوب قرار دهد و از لغزش چرخ ها جلوگیری کند.

خودروسازان آلمانی از مخفف ASR برای سیستم کنترل کشش استفاده می نمایند که به معنی کنترل لغزش است. در ASR با تغییر لاستیک، شرایط سطح جاده و حتی وزن خودرو میزان کشش تغییر می نماید.

خودروهایی معمولی که فاقد محدود نماینده لغزش دیفرانسیل (LSD) هستند و از دیفرانسیل باز یا مستقیم بهره می برند در هنگام چرخش سریع بر سر پیچ ها امکان چرخش سریع تر چرخ خارجی را فراهم می نمایند. این در حالی است که گشتاور همچنان به صورت یکسان به هر دو چرخ ارسال می گردد.

بر روی یک سطح لغزنده در صورت از دست رفتن چسبندگی، چرخ آغاز به لیز خوردن می نماید و گشتاور مورد احتیاج برای ایجاد چسبندگی مناسب به چرخ ارسال نمی گردد و راننده کنترل خودرو را از دست می دهد.

در این حالت سیستم کنترل کشش الکترونیکی که امروزه به طور گسترده در صنعت خودروسازی استفاده می گردد ورود پیدا می نماید.

در واقع کنترل کشش الکترونیکی همان کاری را انجام می دهد که LSDهای مکانیکی اولیه محدود نماینده لغزش دیفرانسیل انجام می دادند. نوع مکانیکی این سیستم دارای کلاچ و دنده است که در صورت لیز خوردن یک چرخ با قفل کردن هر دو چرخ از لیز خوردن خودرو جلوگیری می نماید.

در صورت استفاده از تنظیمات اضافه امکان بیش فرمانی برای چرخ های عقب نیز فراهم می گردد که می تواند بر روی هندلینگ خودرو تاثیر بگذارد.

به همین دلیل مهندسین به دنبال یک راهکار ارزان قیمت و مدرن برای خودروهای معمولی بودند تا بدون اینکه بر روی هندلینگ تاثیر بگذارد از لیز خوردن چرخ ها جلوگیری نمایند.

این مسئله هم در خودروهای دیفرانسیل جلو و هم دیفرانسیل عقب مهم است زیرا امروزه خودروهای دیفرانسیل جلو با قدرت و گشتاورهای زیاد فراوری می گردد و احتیاج به کنترل چرخش چرخ های آن ها وجود دارد.

قدیمی ترین نوع سیستم کنترل کشش که همچنان از آن استفاده می گردد از دیفرانسیل باز، ترمزها و سیستم ABS تشکیل شده است که از چرخش بیش از حد چرخ ها جلوگیری می نماید.

سینگالهای دریافتی از سنسور سرعت ABS به سیستم کنترل کشش اعلام می نمایند که یکی از چرخ ها در حال چرخش سریع تر به نسبت دیگر چرخ ها است. در نتیجه ترمز آن چرخ فعال می گردد و از چرخش سریع تر آن جلوگیری می گردد.

همچنین با استفاده از نرم افزار مدیریت موتور خودرو می توان زمان جرقه زنی شمع را به عقب انداخت یا به صورت الکترونیکی در صورت استفاده از دریچه گاز برقی سرعت شتاب گیری را کاهش داد تا ترمزها به آرامی چرخش چرخ ها را کنترل نمایند.

سیستم های جدید و امروزی این کار را با دیفرانسیل های الکترونیکی و سیستم توزیع گشتاور انجام می دهند.