دادکان: از حالا معین شده رئیس بعدی چه کسی است، برای انتخاب گزینه مدنظرشان به مدیران باشگاه ها فشار می آورند - مجله 10 از 10

به گزارش ، محمد دادکان پیشکسوت فوتبال کشورمان و رئیس سابق فدراسیون فوتبال در پاسخ به این سوال که چرا با وجود رویکرد منتقدانه اش در انتخابات فدراسیون فوتبال شرکت نکرد گفت: درباره این که گفته می گردد من رک هستم، باید این ماجرا را تعریف کنم که فقیری 3 پرتغال می خرد. اولین پرتغال را که پوشت می نماید، می بیند خراب است و آن را دور می اندازد، پرتغال دوم را هم باز می نماید و می بیند خراب است. وقتی به پرتغال سوم می رسد، چراغ را خاموش می نماید و پرتغال را پوست می نماید و می خورد. حالا اگر ما بخواهیم حرفی بزنیم، چراغ ها باید روشن باشد. من نظام جمهوری اسلامی را دوست دارم و پایبند به اصول دینم هستم و از همه مهم تر مردمم را دوست دارم. به همین دلیل مطمئن باشید حرفی نمی زنم که خلاف واقعیت باشد.

من 4 سال و 3 ماه رئیس فدراسیون بودم. در حال حاضر شرایط برای کاندیدا شدن من مهیا نیست، زیرا وقتی می بینید دخالت ها و انتخاب هایی که انجام می گردد، به جای آن که براساس معیار های بین المللی و توانمندی ها باشد، تنها براساس سلیقه است. وقتی من از حالا می دانم رئیس بعدی چه کسی است، چه دلیلی دارد بیایم وسط و بگویم من کاندیدا هستم؟ این دلیل شرکت نکردن من در انتخابات فدراسیون فوتبال است.

به صراحت می گویم که چرخاندن فوتبال به مراتب آسان تر از یک دبستان است و در تمام جهان همین طور است. در کشور ما نهاد های مختلف در فوتبال دخالت می نمایند و به همین دلیل کار سخت می گردد. در پاسخ به این سوال که فوتبال ایران نسبت به زمان ما چه تغییری نموده، باید بگویم که مدیریت نتوانسته فوتبال را بچرخاند و در اختیار دیگران بوده است. همچنین فشار های بیرون از فوتبال در تصمیم مدیریت ها تاثیرگذار بود. یک مدیر تصمیمی می گیرد، اما وزارت ورزش یا یک نهاد دیگر تصمیم دیگری می گیرند.

برای تاج آرزوی سلامتی می کنم. او کار سختی داشت و در برخی جا ها پیروز بود و برخی مواقع پیروز نبود. امیدوارم او سلامتی اش را به دست بیاورد. به تاج گفتم نگذارد کی روش برود. او به من گفت تصمیم این است، اما وزارت ورزش اجازه نمی دهد و کی روش رفت. چه چیزی گیر فوتبال ما آمد؟ هزینه ها بیشتر شد و نفر دوم نتوانست مقبولیت کی روش را داشته باشد و تیم ملی رفت زیر، اما و اگر ها و این که بازی های بعدی را ببریم یا نبریم.

نمی خواهم بگویم پیش از این در فوتبال ما، اما و اگر نبوده، اما هیچ وقت به این شدت نبوده است. چندین برابر کی روش به ویلموتس و سرمربی جدید پول دادیم. حالا بگوییم چه کسی این کار ها را کرد؟ همه را به گردن تاج و فدراسیون بیندازیم؟ افراد و نهاد هایی که دخالت کردند، در این موقعیت باید جلو بیایند و جوابگوی مردم باشند. همین مربی تیم ملی را چه کسی آورده است؟

اسکوچیچ مربی است که امتحانش را پس داده و به نظر من پیروز هم بوده است. اگر الان بخواهم اسکوچیچ را زیر سوال ببرم، خودم را زیر سوال بردم. آدم های پیروز کسانی هستند که از پیروزیت های دیگران لذت می برند، من هم از پیروزیت اسکوچیچ لذت می برم، حتی اگر خودم هم پیروز نباشم. اسکوچیچ در هر تیمی بوده، از ملوان گرفته تا صنعت نفت نشان داده فوتبال را می فهمد و در جهت پیشرفت فوتبال ما زحمت کشیده است.

نوع انتخاب اسکوچیچ برای مردم شبهه ایجاد نموده است. تا پیش از انتخاب اسکوچیچ، دائم می گفتند انتخاب ما مربی ایرانی است. مگر فدراسیون می تواند با مربی ایرانی مذاکره کند؟ رسم حرفه ای گری و عرف بین المللی این بود که فدراسیون از ابتدا می رفت با مسئولان باشگاه سپاهان مذاکره می کرد. نه این که با مربی مذاکره گردد و پس از آن باشگاه بگوید اجازه جدایی مربی ام را نمی دهم. بنای فدراسیون انتخاب مربی ایرانی نبود و آن ها فقط می خواستند وقت را بگذرانند تا به انتخاب خودشان برسند.

فدراسیون باید از همان ابتدا به سراغ مسئولان باشگاه سپاهان می رفت و راجع به قلعه نویی که مربی پیروزی هم هست، صحبت می کرد و اگر به نتیجه می رسید، با مربی صحبت می کرد. شما اول می آیید با مربی صحبت می کنید، در حالی که باشگاه خبر ندارد. از طرف دیگر با علی دایی که در کنار بازیکنانی مانند وحید هاشمیان، مهدی مهدوی کیا، علی کریمی و کریم باقری از برند های فوتبال ما به شمار می رود، مذاکره می گردد. خب شما که می دانید علی دایی برای سرمربیگری در تیم ملی مسائلی دارد و اجازه نمی دهند او بیاید، اما اعلام می کنید دایی گزینه ما است. اول بروید مشکل دایی را رفع کنید، بعد با او مذاکره کنید.

اکنون انتخاب فدراسیون اسکوچیچ شد، اما چرا یک نفر نمی آید بگوید انتخاب من، فدراسیون و مجموعه ما براساس این متر و معیارها، این سرمربی بوده است. هیچ کسی نمی آید راجع به این موضوع حرف بزند.

دادکان در واکنش به این که گفته می شد هر مربی ای حاضر به پذیرش راهنمایی تیم ملی نبود و ممکن بود پس از انتخابات فدراسیون، رئیس جدید او را نخواهد گفت: وحید هاشمیان لیاقت سرمربیگری در تیم ملی را داشت، فدراسیون می توانست برای 2 بازی پیش رو که به راحتی 6 امتیاز آن را می گیریم، هاشمیان را انتخاب کند و برای بازی های بعدی که 2 ماه و نیم بعد برگزار می شد، یک مربی جدید انتخاب می کرد و تا آن موقع رئیس جدید هم آمده بود. این نشان می دهد که با مردم رو راست نیستیم و با آن ها صادقانه برخورد نمی کنیم.

رئیس اسبق فدراسیون فوتبال درباره انتخابات پیش روی این فدراسیون و اساسنامه و مجمع آن گفت: اساسنامه فعلی فدراسیون فوتبال، من درآوردی وزارت ورزش است. در جلسه تایید بند های اساسنامه حضور داشتم و اعتراض هم داشتم که همین باعث شد برای جلسات بعدی من را دعوت ننمایند. کسانی که در آن جلسه بودند به فوتبال و ورزش یاریی نکردند. بهترین توصیفی که می توانم بکنم این است که آن افراد یک نوع دلالی کردند. نمی دانم چرا کسی راجع به این موضوعات صحبت نمی نماید و به آن پرداخته نمی گردد.

در گذشته اساسنامه بگونه ای بود که برای معین رئیس فدراسیون تنها 2 نفر رای می دادند. آن 2 نفر هم نماینده 2 باشگاهی بودند که قهرمان جام حذفی و لیگ می شدند، اما در حال حاضر 34 باشگاه رای می دهند. با مدیران 2 باشگاه صحبت می کردم و می گفتند به ما فشار آوردند که در انتخابات باید به فلانی رای دهید. اگر ما به گزینه آن ها رای ندهیم، سفارش می نمایند که بودجه در اختیار ما نگذارند. خلاف کردید! 2 نفر را 34 نفر کردید، یعنی افزایش آن از هیئت ها و باشگاه ها بیشتر است. اعضای هیئت ها هنوز 31 نفر هستند. در همان جلسه اعتراض کردم و مسئول اجتماعی ریاست جمهوری هم حضور داشت. به او گفتم 2 نفر را به 5 یا 10 نفر افزایش دهید، اما وقتی تعداد را به 34 نفر برسانید، قدرت وزارت ورزش بالاتر می رود. کدام باشگاه ما دولتی نیست؟ همه از دَم دولتی هستند.

دوست دارم مسئولان وقت وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در 4 سال و 3 ماهی که من رئیس فدراسیون بودم، بیایند و بگویند که یک ریال به فدراسیون فوتبال یاری کردند. هیچ یاریی نگرفتیم و همواره این را به صراحت گفتم. شاید در آخر کار میان من و کمیته تنش ایجاد شده باشد، اما دلیل آن این بود که من جایگاهم را یادم رفته بود.

سلطان محمود غزنوی کارگری به نام ایاز داشت. ایاز به اندازه ای خوب خدمت می کرد که یک روز سلطان محمود شیخ الرئیس را صدا زد و از او خواست ایاز را از حالت کارگری خارج کند و به او پُست بهتری دهد. به ایاز یک پُست خوب دادند. کمی بعد کسانی که دوست نداشتند پیشرفت ایاز را ببینند به گوش سلطان محمود رساندند که ایاز خانه مجردی گرفته و در آن جا رفت و آمد مشکوکی دارد. سلطان محمود از ایاز دلیل انحرافش را پرسید که ایاز گفت انحرافی در کار نیست. وقتی ایاز سلطان محمود را به آن خانه برد، سلطان دید که در آن خانه یک گلیم، عصا، آینه و پوستین است. ایاز به سلطان محمود شرح داد که هر روز این لباس ها را بر تن می کنم تا یادم نرود چه کسی بودم و کجا بودم.

اگر در این مملکت افراد یادشان نرود چه کسی بودند، هیچ وقت اخلاق نمی بازد و فساد به وجود نمی آید. کار وزارت ورزش این است که در مسائل کلان ورزش ورود کند. کار وزارت ورزش این نیست که مربی برای تیم ها انتخاب کند و بگوید بیایید دبیر فدراسیون را من انتخاب کنم.

فوتبال یک رشته وارداتی است و ما در کشورمان از آن استفاده می کنیم، باید ریشه یابی کنیم و ببینیم چرا چنین حالتی در فوتبال ما پیش می آید. من و همکارانم شق القمر نکردیم. چرا توانستیم پول در بیاوریم و خرج فوتبال کنیم؟ 5 میلیارد و 600 میلیون تومان برای فوتبال گذاشتیم و باشگاه پرسپولیس و استقلال را راه اندازی کردیم و همین ساختمان فدراسیون فوتبال که اکنون 50، 60 میلیارد تومان می ارزد را خریداری کردیم؛ بنابراین می توان برای فوتبال درآمدزایی کرد، اما در حال حاضر سوال این است آیا افرادی که برای ریاست فدراسیون ثبت نام کردند، می توانند ماهی یک میلیارد پول به فدراسیون تزریق نمایند. امروز فوتبال ماهی یک میلیارد پول می خواهد.

جهان تجربه، تخصص، دانش و مقبولیت اجتماعی را می پذیرد. این را جهان می گوید که برای هر جا خواستید رئیسی انتخاب کنید، باید این چهار شاخصه را در نظر بگیرد که این هیچ گاه در کشور ما رعایت نمی گردد. ما خودمان آمدیم شاخصه تکلیف را برای ریاست اضافه کردیم که اصلا معنی ندارد. می گویند به ما تکلیف شد بیاییم ثبت نام کنیم. شما اگر دانش، تجربه، تخصص و مقبولیت اجتماعی ندارید، چرا برای ثبت نام می روید. آیا می روید که اسمتان را بگویند یا واقعا می توانید ماهی یکی، 2 میلیارد برای فوتبال درآمدزایی کنید. چقدر خوب است که خبرنگاران بفرایند و از کسانی که برای انتخابات فدراسیون کاندیدا شدند بپرسند شما در خودتان چه چیزی دیدید که ثبت نام کردید. آیا 4 شاخص لازم را دارید؟

او درباره قانون بازنشستگی در فوتبال ایران و تضاد آن با قوانین بین المللی گفت: تغییراتی که در اساسنامه اعمال می گردد به یک کمیته فیفا می رود و در آنجا آنالیز می نمایند که آیا آن تغییرات مورد قبول فیفا هست یا خیر. اصولا به قوانین داخلی کشور ها احترام می گذارند. اگر کمیته انتقالی که پس از ما تشکیل شد، در اساسنامه تغییراتی ایجاد کرد و این اساسنامه باید مورد تایید فیفا قرار می گرفت که بخشی از آن هم به فیفا رفت. در دوره کفاشیان بقیه اساسنامه به فیفا ارسال نشد، اما گفتند فرستادیم و تایید گرفتیم. در حال حاضر تغییرات بسیار زیادی در اساسنامه ایجاد شده و از طریق آن وزارت ورزش حرف اول را می زند.

دادکان در مورد چگونگی درآمدزایی برای فوتبال گفت: درآمدزایی کار بسیار راحتی است. در زمان ریاست من، در چند بازی ملی، لوگو حامی اقتصادی روی لباس ها نبود. با این که حامی اقتصادی داشتیم این کار را نمی کردیم تا این که برای این کار یک میلیارد و 130 میلیون تومان دریافت کردیم که 15، 16 سال پیش رقم بسیار بزرگی بود. بیست روز به جام جهانی مانده بود، اما قرارداد نهایی با شرکتی نبسته بودیم. 800 میلیون با پوما قرارداد بستیم و در قبال آن اختیاراتی به آن ها دادیم و آن ها هم امتیازاتی به ما دادند. از جوراب بازیکنان تا کلاه آن ها می گردد پول درآورد. پول تبلیغات دور زمین در چند سال اخیر کجا رفت؟

امروز یک مربی جوان مانند مجیدی با عشق به استقلال می آید و می خواهد کار کند. مجیدی به قوه قضاییه می گوید بیایید ببینید من در تلفنم چه اسناد و مدارکی دارم. چرا نمی فرایند ببینند؟ این بحث فوتبالی نیست؟ من تندرو نیستم. آیا این که می پرسم چرا کسی به مسائل رسیدگی نمی نماید، بد است؟

خوشحالم که گل محمدی به پرسپولیس آمد. همان زمان که مدیرعامل وقت پرسپولیس می خواست یحیی را برکنار کند، به او گفتم این کار را نکند، زیرا یحیی مربی آینده داری است. اکنون یحیی به پرسپولیس برگشته و می گوید ما هیچ چیزی نداریم، چرا جار می زنید که ما همه چیز داریم. خب بروید به این مسائل رسیدگی کنید. هیچ کسی نمی آید بگوید این باشگاه پرسپولیس چند سال است بدهی دارد.