شهر باستانی مرویی، سلسله ای پر از رازهای پنهان - مجله 10 از 10

همانگونه که هنوز هیچکس نتوانسته خط نوشته های مروئیتیک (Meroitic) را شناسایی کند اما بر اساس نوشته های تاریخی هرودوت در حدود 430 پیش از میلاد می توان ادعا کرد که مرویی شهری ثروتمند و شگفت انگیز بوده است. بر اساس متن های تاریخی شهر باستانی مرویی به میزان ای ثروتمند بوده که پادشاه ایران، کمبوجیه تصمیم می گیرد تا آن راتصرف نماید. اما فرایند لشگرکشی به علت شرایط سخت و غیرمتعارف بیابان های این منطقه متوقف می گردد. با این حال تداوم داستان لشگرکشی کمبوجیه نشان می دهد که معروفیت شهر باستانی مرویی به علت ثروت آن بوده است. در کتاب مقدسی به نام اتیوپیا (Aethiopia) آمده است که شهر باستانی مرویی بعلاوه به عنوان جزیره مرویی نیز شناخته می شد زیرا به نظر می رسید که اطراف آن را آب پوشانده است. اگرچه شواهدی وجود دارند که نشان از چراندن بیش از میزان احشام و استفاده از زمین های کشاورزی داشته که موجب به وجود آمدن مسائل قابل توجهی شده است، اما در نهایت شهر باستانی مرویی به وسیله پادشاه آکسومیت (Aksumite) در سال 330 میلادی غارت شده و پس از آن رو به افول گذاشت.

تاثیر مصر و پادشاه ارگامنز (Ergamenes)

در حالی که در سال 890 پیش از میلاد توافقی در شهر مرویی صورت گرفت، شهر باستانی مرویی از سال 750 پیش از میلاد تا 350 میلادی در اوج خود قرار داشت. قدیمی ترین مقبره های کشف شده نیز به همان تاریخ آغاز این توافق بازگشته و متعلق به Lord A می باشد. پادشاهی کوش شهر ناپاتا را به عنوان مرکز خود انتخاب نموده و به وسیله کوشیتس (Kushites) بر این منطقه مسلط شد. او در اوایل دوره خود شیوه و آداب و رسوم مصری ها را ادامه داده و اگرچه در هنر به صورتی مجزا کوشیت (Kushite) را توسعه می نمود اما خود را با عناوین مصری نامگذاری می کرد. با این حال آن ها کم کم به آداب و رسوم بومی خود متوسل شده و نوشته های هیروگلیف مصری را به وسیله نوع جدیدی از نوشتن به نام مرویتیک (Meroitic) جایگزین نمود. بر اساس نوشته های مورخ باستانی دیودوروس سیکولوس (Diodorus Siculus) جدای از فرهنگ مصری در زمان پیش از سلطنت ارگامنز و در سال های 295 تا 275 پیش از میلاد روی داد.

تا آن موقع این یک رسم بود که موبدان سطح بالای مصری آمون تصمیم بگیرند که چه کسی پادشاه شده و مدت حکومت او چقدر باشد. سلامت پادشاه به باروری زمین گره خورده بود و موبدان این قدرت را داشتند تا مشخص نمایند که آیا پادشاه می تواند حکومت را اداره کند. موبدان اگر پادشاه را ناتوان می دیدند پیامی به آن فرستاده و به او می گویند که از جانب آمون، زمان حکومت او به انتها رسیده و زمان مردن او است. پادشاهان نیز بر همین اساس از دستورات موبدان که از سوی آمون بوده اطاعت نموده و جان خود را برای خیرخواهی مردم ارائه می نموده اند. باستان شناسانی که از شهر باستانی مرویی و ناپاتا کاوش هایی را انجام دادند به طور معجزه آسایی موارد شرح داده شده به وسیله دیودوروس را تایید نموده است. با اینکه هیچ مدرک باستان شناسی وجود نداشته اما به وضوح اختلاف فرهنگی میان مرویی و مصر با ارگامنز وجود داشته است. بیشتر دانشمندان امروزی نیز شرحات دیودوروس را به عنوان رویدادهای واقعی پذیرفته اند.

کانداکس (Candaces) ملکه مرویی

ارگامنز اولین پادشاهی بود که اجازه دفن مرده ها را در خارج از مرویی صادر کرد و بعلاوه قوانینی را تصویب کرد که بر اساس آن فرهنگ مرویی را با مصر متمایز سازد. پس از این زمان در حدود سال های 285 پیش از میلاد زبان، نوشتار، هنر مصری و سایر موارد ناپدید شدند. الهه های مصر باستان مانند آمون همچون الهه یونان آپدامیک بوده و ملکه ها نیز به جای فروعون ها قدرت سیاسی را در سرزمین برقرار می کردند. عنوان ملکه کنتاک (Kentake) که به آن کانداک می گفتند. در بین سال های 170 پیش از میلاد و 314 میلادی حداقل 7 ملکه کاداکس وجود داشتند.

ظهور و سقوط مرویی

شهر مرویی در واقع بیش از یک مایل مربع را اشغال نموده و در آن به استخراج آهن، کشاورزی و تجارت مشغول بوده است. رومی ها خواهان مواردی از آفریقا بودند مانند عاج، فیل و بسیاری موارد عجیب و غریب دیگر، اما فیل ها پس از گذشت زمان در جنگ ها بسیار مورد اهمیت قرار گرفتند. تا جایی که یکی از اولین مستندهای همکاری میان پادشاهان مرویی و سلسله تولمایک (Ptolemaic) مصر مربوط به دوره ای می گردد که مصریان فیل ها را برای جنگ آماده می کردند. صنعت آهن در مرویی باعث شد تا این شهر معروفیت خود را به عنوان یک شهر ثروتمند به دست آورد. از سوی دیگر افرادی که هنر کارکردن با آهن را داشتند بسیار مورد استقبال قرار گرفتند زیرا آن ها تنها افرادی بودند که می توانستند ابزارها و سلاح های جنگی را از اهن بسازند. شهر باستانی مرویی که به صورت اتفاقی در سواحل رود نیل واقع شده بود اشتباه بزرگی انجام داد و آن اینکه مرویی ها از زمین های خود چشم پوشی نموده و مزرعه های حاصلخیز خود را نادیده گرفتند.

تاریخ شهر مرویی پر از اسرار ناشناخته می باشد که به زبان مروئیت نوشته شده است. تهاجم آکسومیت و بعلاوه استفاده بیش از حد از درختان و زمین ها منجر به بیابان زایی در این منطقه شده و مرویی رو به افول گذاشت. صنعت آهن نیز به علت اینکه نیازمند مصرف چوب بود باعث از بین رفتن جنگل ها و متناسبا با آن ها به وجود آمدن کشاورزی گشت. در نهایت شهر باستانی مرویی رها شده و از قرن پنجم میلادی تبدیل به شهری پر از رمز و رازهای ناگفته شد.

منبع: www.ancient.eu