جشنواره ونیز 2019؛ آزمون سخت کورئیدا با حقیقت
به گزارش مجله 10 از 10، سال جاری جشنواره فیلم ونیز با فیلم حقیقت (The Truth) جدیدترین اثر هیروکازو کورئیدا فیلم ساز شناخته شده ژاپنی افتتاح شد.
برای دیدن شاهکارهای تاریخ اروپا با تور ایتالیا همراه شوید.
حقیقت اولین فیلم این کارگردان است که به عنوان محصول مشترک فرانسه و ژاپن فراوری شده و در عین حال اولین فیلم کورئیدا به حساب می آید که بیرون ژاپن و به زبان غیرژاپنی ساخته شده است. جدیدترین فیلم کورئیدا درباره یک بازیگر مشهور فرانسوی و رابطه پیچیده ای است که با دخترش دارد.
زبان فیلم حقیقت انگلیسی و فرانسوی است؛ در عین حال مجموعه بازیگران هم انگلیسی و فرانسوی هستند. دو بازیگر اصلی فیلم یعنی دو زن متعلق به دو نسل از مشاهیر بازیگری سینمای فرانسه - کاترین دنو و ژولیت بینوش - در کنار ایثن هاک آمریکایی که از انتخاب های اول کورئیدا برای حضور در این اثر سینمایی بود.
اگر به شکل کلی سرنوشت بسیاری از کارگردان هایی را در نظر آورید که با کسب جوایز جهانی و شهرت بیشتر راستا فیلم سازی خود را جهانی می نمایند با موارد پیروز و ناپیروز متفاوتی روبرو خواهیم شد. حتی در همین ایران نمونه هایی چون کیارستمی و فرهادی پیش چشم مان هستند که دست کم با قاطعیت درباره فرهادی می توانیم بگوییم فیلم های جهانی اش به خوبی آثاری که در ایران فراوری کرد نبود. چه از نظر مخاطبان آثار و چه از نظر کسب جوایز بین المللی.
کیارستمی هم هنوز با سه گانه کوکر، طعم گیلاس و کلوزآپ شناخته می گردد تا با فیلمی چون مثل یک عاشق که فیلم ژاپنی- فرانسوی او بود.
با این حال نمونه های پیروز تر هم کم نیستند. پولانسکیِ فرانسوی-لهستانی شاهکاری چون محله چینی ها (چاینا تاون) را در ایالات متحده، به زبان انگلیسی و با بازیگرانی چون جک نیکلسون و فی داناوی جلوی دوربین برد.
اگر بخواهیم از سینمای ژاپن نمونه بیاوریم هم اشاره به درسو اوزالا (Dersu Uzala) بد نیست. فیلمی که محصول مشترک اتحاد جماهیر شوروی و ژاپن بود، به زبان روسی ساخته شد و کوروساوا را احیا کرد.
به هر حال حرکت از سینمای ملی به سوی یک سینمای جهانی بی سابقه نیست و بسیاری از فیلم سازان پس از آنکه به چنین امکانی دسترسی پیدا می نمایند، هوس این تجربه به سرشان می زند. ظاهرا کورئیدا در فیلم حقیقت کوشش نموده کم و بیش همان خط و خطوط کلی آثارش را پی بگیرد؛ البته این بار با بازیگرانی غیرژاپنی.
چالش اصلی اینجاست که تاثیرات فرهنگی و خروج از کشوری که تمام زوایای آن بر کارگردان آشکار بوده و این بار حضور در فرهنگ غربی چه تاثیراتی بر محصول نهایی کورئیدا داشته است؟
اینجاست که باید پای تنها منبع فعلی مان را به بحث باز کنیم یعنی نظرات منتقدان انگلیسی زبان که در جشنواره فیلم ونیز 2019 به دیدن حقیقت رفته اند.
از مجموع 9 نقدی که تا این لحظه بر فیلم نوشته شده 6 نقد مثبت و 3 نقد میانه بوده است. اگر نگاهی به شاخص راتن تومیتوز فیلم بیاندازید با عدد 100 روبرو می شوید که یعنی همه منتقدان از فیلم رضایت داشته اند (این وضعیت در نمره متا با نبود نقد منفی خود را نشان داده).
اما میانگین نمرات 9 نقد فعلی برای جدیدترین اثر کارگردان ژاپنی برنده نخل طلا نمره متای 71 را رقم زده است.
بالاترین نمره به فیلم توسط آلونسو دورالده منتقد وبسایت درپ به ثبت رسیده که به فیلم نمره 90 داده و پایین ترین نمره هم 60 و متعلق به منتقدین گاردین، تلگراف و سینویو بوده است. این نمرات و پراکندگی شان نشان می دهد حقیقت در مجموع منتقدان و احتمالا بینندگان سخت گیرتر را راضی می نماید اما بعید است به پای فیلمی چون دزدان فروشگاه (Shoplifters) برسد.
در ادامه بخشی از نقدهایی که درباره فیلم حقیقت نوشته شده را آنالیز می کنیم:
آلونسو دورالده منتقد وبسایت درپ که سرسخت ترین هوادار فیلم بین منتقدان بوده با دادن نمره 90 به فیلم معتقد است اولین اثر غیرژاپنی کورئیدا جست وجویی است شگفت انگیز درباره خطاپذیری حافظه و اینکه چطور آنچه به عنوان حقیقت باور داریم اغلب برای مان مهم تر از نوعی یقین تجربی است.
دورالده همچنین در بخشی از نقد خود به نوع فیلم برداری و تدوین اثر اشاره می نماید و می گوید این دو، حس کاملی از فضاهایی که فابین (با بازی کاترین دنو) در آن ها زیسته ایجاد می نمایند و به نوعی خانه و استودیو - فضای زندگی و محیطی که او نقش یک بازیگر را در آن ایفا می نماید - مخلوط شده و بر ابعاد شخصیتی او تاکید می گردد.
اوون گلایبرمن منتقد ورایتی نمره 80 را برای جدیدترین اثر کورئیدا مناسب دیده و در میان تحسین نمایندگان فیلم واقع شده است. او درباره فیلم می نویسد: از اولین نما تا آخرین نما با فیلمی طرفیم که پر است از هوش، اعتماد به نفس، ذوق و استعداد.
گلایبرمن با اشاره به فیلم سازانی که تصمیم به ساخت اثری جهانی می گیرند از بعضی اسامی نام می برد که با ساخت یک فیلم به زبان انگلیسی نتوانستند تجربه گذشته و کیفیت کارهای سابق شان را ارایه نمایند. منتقد ورایتی اما باور دارد کارگردان ژاپنی به این دام نیفتاده و اثری قدرتمند را کارگردانی نموده است.
لی مارشال منتقد اسکرین دیلی نمره 70 را برای فیلم حقیقت در نظر گرفته است. این منتقد اثر کورئیدا را یک فیلم کاملا اروپایی می نامد که غرق در جذابیت و هوشمندی است. مارشال معتقد است فیلم فرازهای عاطفی شایان تقدیری دارد و کاترین دنو دوباره پس از فیلم پوتیچ (Potiche) یکی از بهترین نقش هایش را ایفا نموده.
زان بروکس منتقد گاردین به فیلم نمره 60 داده و در عین حال که بعضی ویژگی های مثبت را برای فیلم برمی شمارد معتقد است این اثر چیزی کم دارد. منتقد گاردین می گوید فیلم زیباست، سرگرم نماینده است و دقیقا می داند به کدام سو در حال حرکت است اما شبیه ماشینی است که دنده پنج ندارد.
منبع: دیجیکالا مگ