چرا نمی توان راحت از شر چربی شکم خلاص شد؟ - مجله 10 از 10

به گزارش فارس، توجه داشته باشید که چربی شکمی فقط به لایه چربی تجمع یافته زیر پوست شکم که زیر دست تان می آید خلاصه نمی گردد، بلکه شامل چربی احشایی هم می گردد که در عمق شکم واقع شده است و اطراف اندام های داخلی را احاطه می نماید. این چربی عمقی احشایی را با تکنیک های تصویربرداری می توان دید و مقدار گرفت، اما زیر دست نمی آید.

همین چربی احشایی است که با بیماری هایی مانند بیماری قلبی، دیابت نوع 2، فشار خون بالا، کلسترول بالای خون، مسائل تنفسی ارتباط دارد.

بافت چربی بافتی فعال از لحاظ زیست شناختی است

پژوهش ها نشان می دهند که سلول های چربی به خصوص سلول های چربی شکمی - اط لحاظ زیست شناختی فعال هستند. بنابراین می توان بافت چربی را یک اندام یا غده درون ریز به حساب آورد که هورمون ها و مواد دیگری فراوری می نماید که می تواند به شدت بر سلامت ما تاثیر بگذارد. گرچه دانشمندان هنوز در حال آنالیز تاثیرات این هورمون ها هستند، روشن است که زیادی چربی بدن به خصوص چربی شکمی تعادل و کارکرد طبیعی این هورمون ها را به هم می زند.

پژوهش ها نشان می دهند که چربی شکمی با افزایش خطر مرگ زودرس همراهی دارد- بدون توجه به اینکه وزن کلی افراد چقدر باشد. در واقع، بعضی از آنالیز ها نشان داده اند که در زنانی که بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) دارای وزن طبیعی بوده اند، بیشتر بودن دور کمر از حد طبیعی (زیاد چربی شکمی) با افزایش خطر مرگ به دلیل بیماری های قلبی-عروقی همراهی دارد.

چربی که در بخش پایینی بدن تجمع پیدا می نماید و بدن به اصطلاح گلابی شکل بوجود می آورد، عمدتا زیرپوستی است و چربی که در ناحیه شکمی تجمع می یابد و بدن به اصطلاح سیب شکل را ایجاد می نماید، عمدتا چربی احشایی است.

آنالیز ها نشان می دهند چگونگی توزیع ذخایر چربی بدن واینکه چه اندازه آن به صورت چربی شکمی باشد عمدتا بوسیله ژنتیک معین می گردد.

افزایش چربی شکمی ممکن است به دلیل رژیم غذایی بد، ورزش نکردن و استرس رخ دهد و هنگامی که دارید وزن کم می کنید، چربی شکمی در اغلب موارد آخرین چربی است که کاهش پیدا می نماید.

چطور چربی شکمی را کاهش دهیم

برای کاستن از چربی شکمی مانند چربی سایر نقاط بدن باید رژیم بگیرید و ورزش کنید تا وزنتان را کم کنید. به این منظور انجام فعالیت جسمی منظم با شدت میانه - دست کم 30 دقیقه در روز (و شاید تا 60 دقیقه در روز) برای کم کردن وزن و کاهش چربی شکمی ضروری است. توجه داشته باشید که تمرین های ورزشی موضعی مانند دراز و نشست گرچه عضلات شکمی را سفت می نمایند، اما تاثیری از لحاظ کاهش چربی احشایی ندارند.

رژیم غذایی نیز مهم است. به مقدار وعده غذایی تان توجه کنید، کربوهیدرات های پیچیده (مانند میوه ها، سبزی ها و غلات کامل) و پروتئین لخم یا بدون چربی را در رژیم غذایی تان بگنجانید و از اندازه نان سفید و سایر غلات تصفیه شده و نوشیدنی های شیرین شده حاوی قند یا شکر افزوده پرهیز کنید. چربی های اشباع شده و چربی های ترانس را با چربی های چنداشباع نشده جایگزین کنید.

دانشمندان امیدوارند در آینده داروهایی را بسازند که به طور انتخابی چربی شکمی را هدف قرار دهند. اما تا آن هنگام توصیه آنها تغییرات سبک زندگی به خصوص ورزش کردن و رژیم گرفتن برای کاهش چربی احشایی است.